“Duel në themel” e pati titulluar takimin e rradhës, atë të 18 Tetorit, boksieri shqiptar, Gjetan Keta, të organizuar sipas dëshirës së tij dhe të trajnerit të tij, të vëllait, Ismail, pikërisht në Bulqizë, në themelin e tyre, në atë vend në të cilin, ata djem u lindën e u rritën, prej nga trashëguan forcën, vendosmërinë dhe guximin për të bërë ç’të jetë e mundur për të arritur fitoret.
Më 18 tetor në Bulqizë u zhvillua takimi i boksit ndërmjet kampionit euroaziatik, shqiptarit Gjetan Keta dhe kundërshtarit të tij rus, Marat Khuzeev, për mbrojtjen e titullit. Ndeshje për peshat e mesme, 72 kg.
Shqiptari Gjetan (Mike) Keta e fitoi këtë takim, duke e mposhtur rusin që në raundin e tretë me knock-out.
Fitore që përmbajti në vetvete emocione të shumëfishuara, për faktin se takimi zhvillohej në Bulqizë, në vendlindjen e kampionit dhe vëllait të tij, Ismailit, i cili tashmë është trajner i Gjetanit.
Titulli që Gjetani sapo mbrojti, është e qartë se i kapërceu kufijtë e Bulqizës, ato të Shqipërise, të Evropës, Azisë e u ndje në të gjithë botën por, në asnjë vend si në Bulqizë, nuk do t’u përjetonte dot ajo atmosferë emocionesh, e cila fitoren e djalit të saj, e parandjente dhe e parashikonte brenda vetes.
Në ringun e ngritur në kohë rekord, në arenën në mes të fushës së sportit në Bulqizë, Gjetani konsiderohej njëkohësisht si djali i shtëpisë, si miku apo vëllai, si fqinji apo i afërmi i të gjithë bulqizakëve e shqiptarëve në tërësi e kjo ndjesi, nuk kishte sesi të mos perceptohej nga kampioni veçse pozitivisht. Do t’i shërbente atij si frymëzim dhe ngarkesë me energji pozitive për të arritur fitoren, për të bërë të gjithë publikun e tij, krenar. Nuk kishte sesi të ndodhte ndryshe!
Bulqiza dhe e gjithë Shqipëria janë ndjerë krenare për emocionet e për fitoren, dhuruar nga Gjetani për vendlindjen e tij Bulqizën e për atdheun e tij, Shqipërinë.
Përzjerje emocionesh për publikun shqiptar – për atë sportiv apo jo sportiv – një fitore kjo, që u përplas edhe me një valë ndjesish të pak mëparshme, shqetësuese dhe indinjuese për publikun shqiptar dhe atë botëror, të verifikuara në ndeshjen Serbi – Shqipëri në stadiumin e Beogradit, vetëm katër ditë më parë nga ndeshja e Gjetanit.
Mjaftuan vetëm pak minuta, që Gjetani të mposhte me knock-out kundërshtarin rus Marat Khuzeev e të mbronte titullin e Euro – Azisë në WBC.
Është ajo Bulqizë e vuajtur dhe me supet e saj plot probleme e vështirësi, që priti djemtë e saj, Gjetan e Ismail, të cilët i shpërblyen Bulqizës mundimin e rritjes së djemve të saj, që i treguan botës se, “të fortët e vërtetë vijnë vetëm nga themele të fortë”, ashtu siç u paraqit që të jetë Bulqiza, nëpërmjet sportistëve të saj të këtij niveli të lartë profesional.
Të ardhurat e këtij manifestimi sportiv do të shkojnë në ndihmë të qytetit të Bulqizës, për ndërtim të strukturave e mjediseve sportive.
Ismaili, në profilin e tij facebook, i pati bërë thirrje publikut shqiptar përpara ndeshjes, duke u shprehur ndër të tjera:
“Faleminderit Përparim Spahiut, Dëfrim Methasanit, Bashkisë Bulqizë dhe gjithë miqve që nuk u kthyen mbrapsht, dhe pse unë vendosa: “vetëm në Bulqizë”.
Rëndësia duhet kushtuar të fitojë Gjetani, për të nderuar Bulqizën dhe Shqipërinë.
Dhe do ju lutem të gjithëve, të respektojnë kundërshtarin dhe hymnin e tyre, se ne jemi shqiptarë mikpritës dhe jo Serbë.”
Këta shndërrohen në të njëjtën kohë, në raste kur sporti ka privilegjin që të tregojë përparësinë e tij në lehtësimin e komunikimit ndërmjet personave apo shteteve, jo vetëm sepse djalit shqiptar, në shtëpinë e tij i buzëqeshi fitorja e merituar, e cila i ka kushtuar mund e djersë, por për faktin që meriton të vlerësohet vërtetë, se publiku i pranishëm shqiptar respektoi himnin e shtetit të kundërshtarit të takimit, atë rus, dhe në fund të takimit, me sportivitet e korrektësi, kampioni shqiptar të përshëndetej në mënyrë të qytetëruar me rusin, kundër të cilit fitoi në mënyrë madhështore.
