Mbrëmë, krejt rastësisht, dëgjova në YouTube këngën “Shqiptar” të Gold Ag. Nuk është në top listën time por e dëgjoj me kënaqësi dhe për më tepër ka një timbër zëri mjaft tërheqës për shijet e mia.
“Non mi dispiace per niente” – thotë një shprehje italiane. Por nëse do të më duhej të zgjidhja jam e bindur që do të klikoja këngën “E mira e Ulqinit” dhe do ta dëgjoja me volumin deri në cep të qiellit.
Por mbrëmë e mbylla klikimin me një zhgënjim, për shkak të disa prej mesazheve që përcillnin rreshtat e kësaj kënge.
Sinqerisht, timbrin e zerit te tij, rreshtat permes apo ritmin e muzikes e harrova krejt ne ato momente. Nese ai do te me lexonte, mbase do te me terhiqte veshin fort. Por besoj nuk ka kohe per mua ndersa une po, sot kohe boll dhe deshire per t’i kushtuar disa rrjeshta.
Jam e bindur qe fjalet te cilat ai perdor neper tekstet qe shkruan jane burim zemre dhe nuk besoj te jete nje hileqar i cili eshte ne sherbimin sekret te nje pushteti jo laik. Por dua t’i shkruaj dhe une disa rreshta si shqiptare qe jam, ma ve veshin Gold Ag apo jo. Une nuk ndihem myslimane, kjo nuk eshte kultura ime.
Le te jem nje ze çfaredo por, si shqiptare, nuk dua te percaktohem ne menyre te tille, nuk dua nje timber i cili me vihet pa deshiren e bindjen time. Nuk dua te jem nje popull krejt mysliman, as krejt i krishtere, as krejt ortodoks e as krejt bektashian. Dua te jem i te katertave apo i asnjerit, por te lutem mos na pefaqeso si te tille.
Ai eshte mendimi yt. Ky eshte mendimi im. Por, jam paksa e friksuar prej çdo rrenje fanatizmi ne çdo fushe te jetes e per me teper ne projektimin e fese si kushtetute pefaqesuese te jetes shoqerore. Si nje kushtetute ligjore dhe perfaqesuese e popullit tim.
Leri fete aty ku jane, me bindjet dhe vlerat e tyre. Por mos t’i heqim dhe fjales “laike” vleren e saj. Ndoshta kenget e sotme frymezojne me shume se pamundesia per te folur e dikujt qe dikur ka ekzistuar dhe dikur ka dhene nje kontribut per nje te tashme, nje kohe ne te cilen ndodhemi ne sot.
Le te rikthehemi mbrapa ne kohe e te takojme dy persona qe quhen Pashko Vasa dhe Skenderbe: te kujtojne diçka? Cfare kane thene e çfare kane bere keto dy figura te shquara te popullit tone? Po me ngjason vetja si nje nacionaliste e zjarrte por jam thjesht nje vajze e cila e deshiron tmerresisht perparimin e vendit te saj. Ecjen e tij ne udhet perpara, me nje stoli te bukur, pa fanatizma; pa felliqesira te cilat jam e sigurte ti i refuzon me te njejten force sa mua.
Sikur Skenderbeu te kete hapur YouTube’in e te kete degjuar disa nga mesazhet e kenges tende, kam nje bindje krejt vetjake, do kete mbetur paksa i trishtuar qe tere “lufta” e ndjekur prej tij nuk ka sjellur dobine e aq deshiruar. Armiku i tij ka fituar, ne vitin 2017, eshte ende aktual ne truall dhe kerkon te fitoje territor pas territori. Po me te njejtin trishtim do te kete fikur dhe Pashko Vasa youtube’in. Varg pas vargu, armiku i tij po i zhvesh çdo fjale te peshuar; i eshte futur ne shtepi e po ben ligjin.
Jane duke u perlotur te dy, njeri per arsyet e tij, qe te gjithe ne fort mire e dime dhe tjetri per Shqiperine jo laike.
Asgje kunder feve i dashur Golda Ag, por, te lutem, mos na pefaqeso me rreshta te tilla: “Feja jeme eshte Islami e kombi jem eshte shqiptaria” apo “Na s’jena popull laik jena popull mysliman”. Ky nuk eshte kombi im e kjo nuk eshte feja ime dhe une jam shqiptare po aq sa ty. Le te rikthemi prapa ne kohe por te gjetur gjerat, vlerat dhe traditat me te bukura dhe jo perkufizime si shprehjet e mesiperme.
“Armiku” keto deshiron, nje hap me pas tij.
