“Alfabeti i Tranzicionit” titullohet libri që promovohet nesër, me autor publicistin e pedagogun Gilman Bakalli.
In Memoriam. Në përvjetorin e tij të parë të ndarjes nga jeta.
Nën përkujdesjen e Universitetit Europian të Tiranës dhe UET-Press.
Promovimi bëhet nesër në ambjentet e UET në prani të miqve, familjarëve, studentëve të Bakallit.
Moderon eventin Mero Baze.
U bë tashmë plot një vit që është ndarë krejt papritur nga jeta publicisti, pedagogu dhe politikani Gilman Bakalli. Në kujtim të tij UET, universiteti ku ai kaloi vitet e fundit të jetës duke dhënë mësim dhe duke shkruar, boton një libër me publicistikën e tij nën titullin “Alfabeti i Tranzicionit”.
Libri promovohet nesër në UET gjatë një takimi përkujtimor me familjarët, miqtë e studentët e tij, që do të moderohet nga gazetari Mero Baze.
Libri është ndërtuar në formën e një alfabeti, ku çdo shkroje i përkon një çështje sociale apo politike e trajtuar mjeshtërisht me stil nga profesor Bakalli.
“Alfabeti nuk ka si pikësynim trajtimin e të gjitha problemeve të periudhës së tranzicionit. Ai shërben si një guidë për të reflektuar në lidhje me këtë periudhë dhe me ekzistencën tonë të ardhme duke pasur parasysh pasojat e veprimeve që ndërmarrim.
Një aspekt kryesor i tekstit është se na ndihmon të edukohemi për një lexim kompetent dhe domethënës, duke shmangur çdo dogmë e fondamentalizëm. Ne vëmë në dyshim vazhdimisht gjuhën, njohuritë tona, dijen, instrumentet, institucionet, me një fjalë kulturën.
Ky tekst përfaqëson jo vetëm një mënyrë efikase për të përballuar kërkesën për edukim që kanë gjeneratat e reja (boshllëk në kujtesën historike, nevojë për identitet, ndjenjë përkatësie, dëshirë për të ardhmen etj.) por, ashtu siç thotë edhe Paul Ricoeur , na çon, të paktën si kontekst ideal, te mjeshtrit e dyshimit.
Siç thotë edhe Erich Fromm, shumë njerëz jetojnë me ankth e janë në hall pikërisht kur u jepet atyre liria e plotë e mendimit dhe e veprimit sepse nuk dinë më kujt t’i binden, nuk dinë më se kujt t’i mbështeten.
Pra duhet të kemi dyshim te një e vërtetë e hamendshme, te një siguri të cilën e besojmë si të tillë, por pa humbur besimin dhe pa u bërë pesimistë. Vetëm kështu kujtesa do të bëhet e “rrezikshme” ndaj atyre që kanë fuqinë në dorë e që duan të ruajnë privilegjet e tyre duke na detyruar të harrojmë të kaluarën dhe duke u munduar të na heqin dëshirën për drejtësi, e cila buron nga zemra e çdo njeriu.
Siç shprehet vetë Bakalli te “Intelektuali”:“…vlera e intelektualit matet me aftësinë e tij për reflektim kritik, matet me distancën e tij relative ndaj sferës së politikës dhe ekonomisë. Autonomia e intelektualit ndaj politikës përbën kushtin themelor për krijimin e një dijeje të pakorruptuar”. – shkruan Gino Luka në parathënien e këtij libri.
Diskutime mbi këtë artikull