Shkolla po gumezhinte si asnjehere, nuk kuptoja se c’po ndodhte. Ne korridore psheretima: do heqin marksizmin …jo nuk do e heqin!. C’ka jane keto shfaqje te huaja, a dini se do perfundoni ne burg po te hapni fjale te tilla?? Po formohet nje parti demokratike.. Parti demokratike??? E ç’do jete kjo?.. Uhhh sa bukur mund te vime ne shkolle pa shallat e kuq te pionierit por edhe pa grykset e zeza….
Une ndigjoja sa andej kendej, nuk hapja goje.. me pelqente mendimi se nuk do beja marksizem, do e filloja ne vit te trete (dmth vitin tjeter shkollor).
Nuk e kujtoj sa dite kishin kalue nga dita e psheretimave ndoshta vetem nje dite apo nje jave?? Nuk e di as se si isha nise nga shtepia me u perzi me turmen e moshave te rrituna. Kujtoj moshen teme 16 vjeçe kujtoj moshen e andrrave … kujtoj dy djem ne barrela te gjakosun.. njerin po e nxjerrnin nga shkolla 28 Nandori, Arben Broci, Bujar Bishanaku, Nazmi Kryeziu, Besnik Ceka?? Nuk di cili ishte kujtoj te kem pa nje djale trup madh (ndoshta nga qe une isha e vogel ) biles dy prej tyne pashe sepse isha krejt afer…
Cilen dite u dogj komiteti?? Isha aty apo ishin vetem universitaret?? Ato pamje i ndoqa ne tv apo drejtperdrejt?? Nese ishte e njejta dite nuk mund te isha aty, mbasi baba me kishte ruejt mos me dale tu pa rrezikun te cilit nuk i isha shmang…
Me pas rremuje, thymje, vjedhje, shkaterrim, shkaterrim simbol i nje permbysje diktatoriale!!
Me pas mitingu, brohoritjet, nje mjek.. aj ashte mjek.. a ka ma humanist se mjeku?? E kujt mund ti besosh me shume se mjekut?? Kujt ja le ne dore jeten pervec mjekut?? Ahhhh lirine, jeten gjithçka po lenim ne doren e mjekut…
Nje masdite, nje buzeqeshje e hidhur.. ç’ka ndodh?? Pyes, pse ashte boshatise Shkodra keshtu?? Ato kane ike… kane hype neper kamiona, makina dhe kan ike… po nisen anijet per Itali, jane hape ambasadat… e une pyes prap. “po ti pse nuk ke ike”?? Ahh ne do rrime ketu sepse ne ketu do hame me luge te arta.. sepse tash kena demokracine.. e di nga buzeqeshja e hidhur perse nuk ka ike, sepse makinat e kane lane ne toke… ose ashte zgju vone nga gjumi…
Por une buzeqeshjen e kam te shpirtit, sepse besoj ne te vertet ne nje jete ma te bukur.. nuk me interesonte aspak ikja..
Ne veren e dyte nuk e humbet rastin… andrra tashma e miqve te mi eshte ba ikja..
Nganjehere mendoj se me vite te tana nuk ndodh asgja.. ndersa brenda dy viteve ndodh gjithçka e mujtun e paimagjinueshme.. keshtu ashte dhe ikja jeme…. Me nje anderr kthimit… e cila vjen duke u coptu çdo vit e ma shume…
Tablloja qe kisha pikturu me doren e nje vajze vjen e zbardhet nga shpirti i lodhun se anderruemi i nje gruaje…
Ehh tash ndigjoj prap psheretima, mrenda shpirtit, psheretima qe kane marre formen e vetedijes me pjekunine.
Sot shoh brohoritje e brohoritje, per disa rruge te shtrueme, per dy pedonale te Shkodres, per papunesine, per mjeksine qe asht kthy ne biznes e shitje organesh, per rendin publik e istitucional mos ma keq, per klube e klube pa fund…
Sot shoh me synin e nje qytetari te thjesht qe ka pa dhe nje realitet tjeter… e sot i shtroj pyetje vehtes, vetem une shoh??
